De voorgenomen beperking van de renteaftrek voor vastgoedbeleggers (de earningstrippingregeling) raakt juist de hoognodige investeringen in de woningmarkt en beperkt de plannen om jaarlijks 100.000 woningen te realiseren. Dit concludeert Sophie Kraaijeveld, sectorspecialist Real Estate bij ING Sector Banking.
Op dit moment is de renteaftrek beperkt tot 20% van de bedrijfswinst (EBITDA) van een onderneming óf het bedrijf heeft een rentesaldo onder de € 1 miljoen, waardoor alle betaalde rente afgetrokken mag worden. Het voorstel is dat vastgoedlichamen vanaf 1 januari 2025 geen gebruik meer mogen maken van de drempel van 1 miljoen; het percentage wordt dan verhoogd van 20 naar 25%.
Veel vastgoedondernemers maken gebruik van de drempel, omdat zij hun vastgoedbezittingen in verschillende BV’s (of andere juridische entiteiten) hebben ondergebracht. Dat ‘splitsen’ doen ze om verschillende redenen, waarvan belastingvoordeel er één van is. Andere redenen zijn bijvoorbeeld: vergroten van de verhandelbaarheid, beperken van het risico, meerdere participanten per project of geografische spreiding.
'Minder goed renderend vastgoed heeft het meeste last van de voorgenomen renteaftrekbeperking', aldus Kraaijeveld. ' Immers, de renteaftrek wordt beperkt door de hoogte van de bedrijfswinst. Bedrijfswinst is het resultaat van ontvangen huur minus operationele kosten.'
Inkomsten beperkt
Ze wijst erop dat daarnaast de huren in de woningmarkt grotendeels zijn gereguleerd sinds de invoering van de Wet op de Betaalbare Huur per 1 juli van dit jaar. 'De inkomsten zijn dus beperkt. Daarnaast moeten veel bestaande woningen nog verduurzaamd worden, wat de operationele kosten hoger maakt. Het resultaat is dat de bedrijfswinsten van woningbeleggers in het algemeen lager zijn dan van beleggers in andersoortig vastgoed'
Kraaijeveld vervolgt: 'Daar komt nu nog eens bij dat zij de betaalde rente minder mogen aftrekken, omdat de hoogte van de aftrek afhankelijk is van de hoogte van de bedrijfswinst. Een versterkend effect dat de investeringsruimte van woningbeleggers beperkt en niet helpt jaarlijks 100.000 woningen te realiseren. De investeringsruimte wordt immers verder beperkt door deze beperking van de renteaftrek. En alle investeerders zijn nodig.'