Huurregulering kun je als overheid invoeren, maar ook weer intrekken. Deregulering leidt op dit moment in de Argentijnse hoofdstad Buenos Aires tot een sterk groeiend aanbod aan huurwoningen en fors lagere huurprijzen.
Deze week publiceerde de Wall Street Journal een verhaal over de gevolgen van het afschaffen van huurregulering in de Argentijnse hoofdstad Buenos Aires. Onder leiding van de als populistisch gemunte president Javier Milei werd een streep gezet door wetgeving van zijn voorganger die een verlammend effect op de huurmarkt had.
De WSJ schrijft dat de Argentijnse hoofdstad een hausse op de huurmarkt beleeft. Verhuurders haasten zich om hun eigendommen weer op de markt te brengen, terwijl het huuraanbod in Buenos Aires met meer dan 170% toeneemt.
Hoewel de huren in absolute zin nog steeds stijgen, ligt de gemiddelde huurprijs, gecorrigeerd voor inflatie liefst 40% lager dan een jaar geleden. Ook de maandelijkse huurstijging daalt sinds oktober 2023 naarmate er meer appartementen op de markt komen.
Huurcontract van die jaar
Onder voormalig president Alberto Fernández voerde het land huurregulering in om de huurstijgingen vanaf 2020 tot een minimum te beperken. De wet vereiste een huurcontract van minimaal drie jaar en dicteerde dat de prijzen alleen van jaar tot jaar konden stijgen met een door de centrale bank gedicteerd tempo.
Lees ook: Lessen uit Amerika: huurregulering schiet doel voorbij
Omdat de huurders de prijzen maar één keer per jaar konden verhogen, verhoogden verhuurders de aanvangshuren extra om inflatie te vermijden. Hierdoor werd de markt voor veel huurders onbetaalbaar. Door het geringe aanbod en de hoge prijzen ontstond er een crisis in de betaalbaarheid van woningen, waarbij de huurprijzen met dubbele cijfers stegen. Andere verhuurders lieten appartementen leeg staan of veranderden ze in vakantieverhuur, waarbij toeristen veel in stabielere buitenlandse valuta betalen.
Beruchte inflatie
De Argentijnse regering heeft niet alleen de huurregulering afschaft maar ook de controles op andere prijzen waaronder die van voedsel. De inmiddels beruchte Argentijnse inflatie moet volgens jaar uitkomen op 18% in plaats van de huidige 237 (!)%.
Jay Parsons, een bekende Amerikaanse huurwoning-econoom aan de Universiteit van Maryland, staat niet vreemd te kijken van de uitkomsten, zo deelt hij met zijn volgers op LinkedIn. ‘Niets van dit alles is verrassend voor iedereen die de gevolgen van huurregulering heeft bestudeerd. Het is volkomen voorspelbaar, maar overheden over de hele wereld (ook in de VS) blijven in de verleiding komen om in dezelfde valkuilen te lopen, om vervolgens te zien dat dit averechts werkt op de mensen die ze proberen te beschermen.’
Bevoorrechte enkelingen
Huurregulering komt volgens hem alleen ten goede aan bevoorrechte enkelingen die al een huurwoning hebben als regulering wordt ingevoerd en leidt vooral tot hogere kosten voor alle toekomstige huurders en iedereen die van de ene huurwoning naar de andere verhuist. ‘Onthoud: het zijn niet alleen ‘verhuurders’ die tegen huurcontrole zijn. Wetenschap en geschiedenis verzetten zich nog luider tegen huurcontroles. De beste manier om betaalbaarheidsproblemen op te lossen? Bouwen, bouwen, bouwen en stop met de onzin die afleidt van de enige echte, bewezen oplossing.’
