Neprom heeft samen met VNG, Bouwend Nederland en het ministerie van BZK de Reiswijzer Gebiedsontwikkeling vernieuwd.
De Reiswijzer Gebiedsontwikkeling is een handboek voor publiek–private samenwerking bij gebiedsontwikkeling. Maar nieuwe uitdagingen, zoals de gewenste versnelling van betaalbare woningbouw, de energietransitie, complexere binnenstedelijke transformaties en behoud van erfgoed vragen om andere manieren van samenwerking. Daarom heeft de Neprom, samen met VNG, Bouwend Nederland en het ministerie van BZK, het initiatief genomen om de Reiswijzer te vernieuwen. De Reiswijzer Gebiedsontwikkeling 2019 biedt een compleet overzicht van alle afwegingen die overheden en marktpartijen moeten maken bij (het komen tot) samenwerking in gebiedsontwikkeling, van initiatief tot en met realisatie.
‘Het zijn uitdagende tijden, waarin de traditionele tenders niet meer altijd effectief zijn’, zegt Desirée Uitzetter, voorzitter van de Neprom. ‘We zijn daarom blij dat de nieuwe editie nu eindelijk beschikbaar is.’ Aan het verschijnen van de Reiswijzer Gebiedsontwikkeling 2019 is namelijk een uitgebreid traject vooraf gegaan. Er hebben vele gesprekken en bijeenkomsten plaatsgevonden met vertegenwoordigers van gemeenten en marktpartijen. Tijdens het schrijfproces heeft een groot aantal betrokkenen intensief meegelezen en de concepten van kritische commentaren voorzien.
Handig hulpmiddel
Voor gemeenten is het belangrijk om transparant en doelmatig te werken. Daarom kiezen zij vaak voor het uitschrijven van een tender voor de realisatie van een plan. De Reiswijzer laat zien welke (andere) mogelijkheden er zijn, wanneer die kunnen worden toegepast en wat de voor- en nadelen ervan zijn. Met voorbeelden wordt inzichtelijk gemaakt hoe een en ander in de praktijk werkt. Met dit inzicht kan de ruimte worden verkend om de samenwerking juridisch haalbaar en passend binnen de regelgeving op een andere wijze te organiseren.
Minder verlies van tijd en geld
Uitzetter hoopt dat gemeenten door de Reiswijzer vaker zullen kiezen voor goedkopere en flexibelere methoden, zoals een-op-eensamenwerking of partnerselectie. ‘Dat is niet alleen goed voor marktpartijen, ook gemeenten hebben er baat bij als er minder tijd en geld verloren gaat aan het uitschrijven van tenders en het deelnemen eraan. Bovendien is het bij complexe en langdurige ontwikkelingen noodzakelijk dat er voldoende flexibiliteit is om te kunnen inspelen op nieuwe inzichten en omstandigheden. Dat is bij traditionele planselecties vaak heel lastig.’
