Column Liselot Dalenoord: Stenen inzetten voor een betere wereld

Na meerdere recordjaren op rij voor vastgoedbeleggers en -adviseurs, is het weer afwachten wat komend jaar gaat doen. Daarmee wordt een ‘jaar’ iets wat je overkomt, niet iets wat je creëert. Ik vertel liever wat het jaar zou moeten worden. Wat ik wil realiseren, wat wij als vastgoedsector concreet kunnen doen. En ook waarom.

Maar tussen droom en daad staan ook in dit geval praktische bezwaren. Ieder van ons kan prima vertellen wat zijn eigen organisatie gaat doen. Maar als collectiviteit, als sector, kunnen we dat niet. Als vastgoedsector hebben we geen gezamenlijke agenda. Dat is niet meer van deze tijd.

Natuurlijk, we overleggen, delen onze visies en ervaringen in seminars en op beurzen. Maar we realiseren ons ook dat we met steeds meer mensen op een aarde met eindige hulpbronnen leven. Dat we daar verstandig mee moeten omgaan. En dus ontwikkelen en bouwen we als sector duurzaam. We creëren ‘slimme’ gebouwen, die gebruikmaken van de data die hun gebruikers produceren. Dit zijn allemaal nieuwe, leuke, uitdagende aspecten van ons werk.

Maar waaróm doen we ons werk? Wat is het, dat alle vastgoedbeleggers, financiers, adviseurs, ontwikkelaars, architecten, bouwers, beheerders en noem maar op met elkaar verbindt? We doen ons werk voor mensen. Mensen die in vrijheid, veiligheid en welzijn kunnen wonen, werken en zichzelf ontplooien. Voor onze kinderen, zodat die daar ook in de toekomst nog van kunnen profiteren. Voor onze ouderen, die mede dankzij vastgoedbeleggingen een goed en stabiel pensioen ontvangen.

Onze sector is van saai en conservatief naar succesvol en vooruitstrevend getransformeerd. Het risico is dat we ons verliezen in de hypnose van succesvolle deals, financieel gewin en technologie. Willen wij als vastgoedsector toekomstbestendig zijn en aantrekkelijk blijven voor nieuwe generaties, dan moeten we het zwaartepunt in onze benadering van stenen verplaatsen naar mensen. Van vastgoed als product naar een geheel van diensten.

We hebben een groeiend aantal maatschappelijke uitdagingen. Net toen de woningbouwproductie op stoom was gekomen om het stijgende woningtekort wat te stelpen, kwamen daar de stikstof- en PFAS-crisis om de hoek. Twee langetermijn-vraagstukken die om voorrang strijden, met voorlopig de bouwsector als kortetermijn-verliezer.

Dit onderstreept het belang van een gezamenlijke agenda in de vastgoedsector. Als we die agenda weten op te stellen, kunnen we veel sneller inspelen op behoeften die steeds sneller gaan veranderen. En we kunnen dan onze processen flexibel maken, goed op elkaar laten aansluiten en onze doelen op elkaar afstemmen. Wij moeten niet alleen willen samenwerken, we moeten dat ook echt mogelijk maken. Daarvoor hebben we standaarden nodig, zodat we over de hele wereld op een uniforme wijze werken. Die kunnen worden afgestemd op concrete doelen. Denk aan de klimaatdoelstellingen die we willen realiseren. Inhoud geven aan duurzaamheid. Het transformeren van mobiliteit. Het creëren van gezonde werkplekken. Het herinrichten van het retaillandschap. Al deze doelen met mensen, onszelf, onze kinderen, onze ouders, als uitgangspunt.

We willen vooruit. We willen een gebouwde omgeving die toekomstbestendig is. Om dat te bewerkstelligen moeten we niet alleen mogelijkheden scheppen om beter samen te werken, zodat we sneller kunnen inspelen op een sneller veranderende vraag, we moeten die richting creëren. Dus als ik op 1 januari de vraag krijg ‘wat verwacht jij van dit nieuwe jaar’, dan zal mijn antwoord zijn dat ik niets verwacht, maar alles zal doen om vanuit mijn rol en functie bij te dragen aan een betere, mooiere wereld. Dat zie ik als de uitdaging voor 2020. Samen.

Mr. Liselot Dalenoord MRE is country manager Rics Benelux. Ze geeft de column door aan Roland Verniers, partner bij Hollis