Peter Boelhouwer: ‘Woningmarkt is een trein die ontspoort’

‘Ik heb 4 jaar geroepen dat er niet genoeg gebouwd wordt en dat we niet kunnen volstaan met het ombouwen van enkele kantoren. Gelukkig is er nu wat veranderd, er is een gevoel van urgentie, ook bij het Rijk. Nu zijn het vooral nog oude crisisplannen die worden ontwikkeld. Het gewenste aantal van jaarlijks 80.000 nieuwbouwwoningen wordt bij lange na nog niet gehaald. Het aantal verleende bouwvergunningen daalt dit jaar. Vooral na 2020 moet de productie omhoog. Maar ondertussen neemt het vertrouwen in de woningmarkt af, terwijl het consumentenvertrouwen een stijgende lijn vertoont.’ Dat het vertrouwen in de woningmarkt afneemt, blijkt uit onderzoek van het OTB, het onderzoeksinstituut dat onderdeel is van de faculteit Bouwkunde.
Dat komt volgens Boelhouwer doordat woningen door prijsstijging en aanbodgebrek onbereikbaar worden, vooral voor starters en middeninkomens. De woningmarkt is aan het ‘droogkoken’, aldus de hoogleraar. ‘Dat is te zien aan de prijsstijging van 8–9% voor Nederland, en voor Amsterdam gelden zelfs dubbele cijfers.’
Tegelijk ontstaan er tekorten op de arbeidsmarkt, omdat potentiële werknemers geen passende woning kunnen vinden. ‘Het CBS voorspelt een groei van het aantal huishoudens tot 2040 van 1 mln. Maar in werkelijkheid zal dit nog hoger zijn, want in de cijfers van het CBS wordt uitgegaan van een daling van het aantal arbeidsmigranten, terwijl er juist meer arbeidsmigranten bijkomen, misschien meer dan 80.000 per jaar. En die hebben allemaal een woning nodig.’
Ook pleit Boelhouwer voor de bouw van meer eengezinswoningen, want het aantal 65-plussers verdriedubbelt dan wel, maar ouderen verhuizen niet zo snel. ‘Het is een denkfout dat we alleen voor ouderen en alleenstaanden in de stad moeten bouwen. Het wordt door de overheid gestimuleerd dat ouderen langer zelfstandig blijven thuis wonen. Dat doen ze het liefst in een vertrouwde omgeving. Alleen als het echt niet langer meer kan, verhuizen ze naar een appartement. Daarom moeten we ook in suburbane woonmilieus bouwen voor gezinnen met kinderen.’
Het is wat Boelhouwer betreft niet of–of, maar en–en. Dus zowel binnenstedelijk bouwen en transformatie als suburbaan bouwen aan randen van steden en dorpen.