‘Credit crunch’ staat om tactische redenen niet op veel publieke agenda’s op de expo, maar zit wel in veel hoofden. In de volgende editie komen we daarop terug met de eerste 1000 dagen van InG real estate-topman George Jautze, maar als voorschot: hij heeft de research geïntensiveerd, rapportages frequenter gemaakt, maar echte gevolgen kan hij met de beste wil voor zijn concern niet ontwaren. Gepubliceerd in Propertynl Magazine 2007 nr. 15
‘Credit crunch’ staat om tactische
redenen niet op veel publieke
agenda’s op de expo, maar zit
wel in veel hoofden. In de volgende editie
komen we daarop terug met de eerste
1000 dagen van InG real estate-topman
George Jautze, maar als voorschot: hij heeft
de research geïntensiveerd, rapportages
frequenter gemaakt, maar echte gevolgen
kan hij met de beste wil voor zijn concern
niet ontwaren.
Gepubliceerd in Propertynl Magazine 2007 nr. 15
door Wabe van Enk
‘Credit crunch’ staat om tactische
redenen niet op veel publieke
agenda’s op de expo, maar zit
wel in veel hoofden. In de volgende editie
komen we daarop terug met de eerste
1000 dagen van InG real estate-topman
George Jautze, maar als voorschot: hij heeft
de research geïntensiveerd, rapportages
frequenter gemaakt, maar echte gevolgen
kan hij met de beste wil voor zijn concern
niet ontwaren. In de specifieke ‘subprime’
zit InG dan ook niet (alleen in amerikaanse
huurwoningen). Veel belangrijker is in
zijn ogen de achterliggende economische
groei, die als sterke motor de markt blijft
ondersteunen. In nederland is die motor
er ook, maar toch is er somberheid. op een
bijzondere bijeenkomst van ernst & Young
in Limburg, waar we in een volgende editie
op terug komen, was in weerwil van het officiële
thema gebiedsontwikkeling, het werkelijke
vraagstuk ‘inertie’. Inertie bij de drie
partijen die de woningmarkt maken: overheid,
markt en maatschappelijk middenveld
met corporaties. Luie en vette corporaties,
ondeskundige en onbetrouwbare overheid
en naast mij siste een corporatiebestuurder:
‘De markt mist alle maatschappelijke
inlevingsvermogen, afgezien van Proper
Stok en Johan Matser’. Wie doorbreekt de
impasse? Waarschijnlijk is het Brussel. De
woningmarkt is voor buitenlanders ontoegankelijk
en bijna onneembaar voor beursfondsen
en institutionele beleggers. De
Brusselse molens malen langzaam, maar ze
malen wel door. Het zijn de beleggers in de
IVBn of de corporatiesector zelf (Servatius
die in Luik wil bouwen) die met proefprocessen
het mededingingsbeleid verkennen.
Het is jammer dat overheid en sector
niet in staat zijn zelf een nieuwe structuur
te bepalen. nederland heeft kansen met
efficiënte en goedgeleide corporaties die
werken aan transparantie maar het geringe
aantal deelnemers illustreert dat de meeste
corporaties niet werken aan legitimatie,
transparantie en efficiëntie. Sociale taken
worden als argument misbruikt, terwijl met
een scherpe definitie van ‘social housing’ er
wel degelijk een romp van het corporatiesysteem
in eU-verband overeind zou kunnen
blijven. Met verplichte benchmarks zouden
overheid, corporaties en private partijen
kunnen laten zien waar ze goed en slecht in
zijn. alleen met die kennis zijn gebruikers,
beleggers en kiezers in staat de woningmarkt
te disciplineren.
