Alles moet sneller en beter gaan met de nieuwe Omgevingswet. Dat valt in de praktijk nogal tegen, leerde een sessie van NewGround Law op het podium van PropertyNL.
Gepubliceerd in PropertyNL Magazine nr. 7, 5 juli 2024
Volgens NewGround Law is de suggestie gewekt dat de Omgevingswet de ‘ultimate supercar’ zou zijn. De wet moet leiden tot een snellere en betere aanpak van het vergunningstraject. Ja, het kan sneller gaan, volgens Anne-Marie Klijn, maar als er een bindend adviesrecht geldt, kan de termijn flink oplopen. ‘Je kunt het proces versnellen door altijd te checken of iets naar de Raad van State of naar Gedeputeerde Staten moet. Zij publiceren lijsten.’
Ook het bij voorbaat aanvragen een uitgebreide in plaats van een reguliere procedure kan tijdswinst opleveren. ‘Als je ten onrechte kiest voor een reguliere procedure, kan dat drie jaar procederen opleveren. De bestuursrechter kan over zijn hart strijken, maar er zijn al uitspraken voorbij gekomen waarin dat toch fout gaat.’
Arjen Praat ging vervolgens in op de nieuwe participatieregels binnen de Omgevingswet. De ambitie is meer en betere participatie, maar het is niet geheel duidelijk wat er met participatie wordt bedoeld. Ontwikkelaars moeten nu werken met een puntenstelsel voor mogelijke gevolgen voor de omgeving, de juiste vorm van de participatie en de vertaling daarvan.
Last but not least is er de kostenkant, waarbij ontwikkelaars veel sneller moeten betalen aan gemeenten dan in het verleden, op basis van een deels vrijwillige en deels verplichte bijdrage (bijvoorbeeld voor natuurherstel).
Al met al leidt het tot de conclusie dat de nieuwe Omgevingswet geen gele Lamborghini is, maar een geel boodschappenwagentje.
