Covid & Property 7: Verhuurders zitten klem tussen banken en retailers

Bij de verhuurders viel dezer dagen een vervelende brief op de mat van de advocaten van onder andere Zara, Hennis & Mauritz, C&A en Action: zij kondigen aan de huur niet te betalen. In de media heet dat: ze liggen op ramkoers met de vastgoedeigenaren. IVBN en Vastgoedbelang hebben gematigd gereageerd, in de trant van ‘zo gaan we niet met elkaar om’.

Vanuit het perspectief van de retailers is het niet gek dat zij een beroep doen op onvoorziene omstandigheden. Sommige grote winkelketens hebben ervaring opgedaan in China. In Wuhan zijn de sluitingen allemaal het gevolg van overheidsingrijpen, en daarom zijn zij gewend de rekening door te schuiven.

Onrechtvaardig
Het is echter onmogelijk en onrechtvaardig om de rekening bij de verhuurder te leggen. Onmogelijk omdat deze groep van beleggers ook geen ongelimiteerde zakken heeft. Er zijn natuurlijk middenstanders die opkijken tegen de miljarden van een verhuurder zoals Unibail-Rodamco, maar andersom zijn er ook veel beleggers die wel een eurootje van Armancio Ortega kunnen gebruiken. Het vermogen van deze eigenaar van onder meer Zara wordt geschat op $ 85 mrd. Daarbij vergeleken zijn verhuurders zoals Wereldhave maar arme dwergen. Het beeld van arme winkeliers versus rijke beleggers verdient nuance.

In plaats van met elkaar te vechten, zouden de verhuurders onmiddellijk hun onbetaalde rekening moeten doorschuiven. Omdat financiering hun grootste kostenpost is, komt die rekening dan bij de banken. Die banken zouden op hun beurt met de overheid moeten gaan praten. In Nederland heeft de minister van financiën Wobke Hoekstra daar al openingen voor gegeven, en Rabobank-voorzitter Wiebe Draaijer heeft daar ook al op gezinspeeld. Het gaat echter om concrete zaken, en daar ontbreekt het in Nederland nog aan. Wie pakt de renterekening op?

Gidsland België 
Het zal voor veel Nederlanders moeilijk zijn te accepteren, maar België kan fungeren als gidsland. De Belgische overheid begint met het beschermen van de huurders. In een overmachtsituatie hoeven zij niet te betalen. In Nederland is die situatie veel onduidelijker, omdat de Hoge Raad terughoudend is met de toepassing van ‘onvoorziene omstandigheden’.

In België slapen de retailers beter dan in Nederland. Maar ook de Belgische verhuurders hoeven niet te woelen in hun bed. Zij zijn vrijgesteld van hypotheekrente tot 30 september. Dat lost hun renteprobleem op voor een langere periode.

In Nederland lijkt het erop dat de overheid verrast is dat het wel eens langer kan duren. Een vrij lange periode houdt optimisten en pessimisten in één kamp. Uiteraard zullen die Belgische banken deze rekening niet alleen kunnen dragen. De overheid zal bijspringen. Dat geeft ook de banken rust, want deze tijd heeft genoeg aan zijn eigen problematiek. Samen met PropertyEU zal de redactie in de toekomst nader onderzoek doen hoe Duitsland, Frankrijk en Italië met deze materie omgaan. Internationale reacties zijn welkom. Niemand heeft iets aan juridisch gekrakeel. Corona is geen virus dat individuele bedrijven kunnen dragen. Zelfs Zara niet.