Provada: Het kan beter dan ‘bam-in-your-face’

Ze waren het er niet mee eens, de vastgoedlogistiek-mannen en -vrouw bij de bijeenkomsten georganiseerd door Intospace en PropertyNL op de Provada. Ze waren het niet eens met het pleidooi van Wouter Veldhuis van het College van Rijksadviseurs om de gronduitgifte voor logistiek vastgoed de komende anderhalf jaar te bevriezen. Volgens Veldhuis moeten er eerst maar eens duidelijke afspraken komen over hoe de schaarse ruimte in Nederland verdeeld moet worden. Is het massaal ontwikkelen van distributiecentra werkelijk wat we willen? Dat zit er namelijk aan te komen: volgens de prognose zal er de komende negen jaar nog 20 mln m² aan distributieruimte in Nederland bijkomen.

Onontbeerlijk
Geen van de deelnemers van de bijeenkomsten op de Provada was voor bevriezing van gronduitgifte te porren, maar moderator Frénk van der Linden ontlokte de panels – met onder meer Tim Beckmann (ceo Intospace), Hylcke Okkinga (directeur Montea Nederland), Tom Runhaar (Ontwikkelingsmaatschappij Oost) en Wim Eringfeld (Stec Groep) – wel nuance. Maar gronduitgifte stoppen is absoluut geen optie omdat ‘de economie ook geen anderhalf jaar stopt’, aldus Beckmann van Intospace. ‘Het College van Rijksadviseurs doet alsof logistiek een keuze is. Maar kijk om je heen: alles wat daar staat is ergens gemaakt, is opgeslagen, is vervoerd. Logistiek heeft een essentiële maatschappelijke functie waarbij de consument bepalend is.’ Dat logistiek onontbeerlijk is, wordt te weinig begrepen, lijkt het. ‘We verkopen de boodschap onvoldoende’, zegt Okkinga van Montea.

Maar ook de logistieke vastgoedsector weet dat de weerstand tegen de ‘dozen’ steeds groter wordt. Eringfeld van adviesbureau Stec Groep merkt dat steeds meer provincies tegen een ‘natuurlijke grens’ aanlopen wat betreft de wil om grond uit te geven aan nog meer logistiek. ‘Zo kan de provincie Utrecht niet meer in alle vraag voorzien, zo vinden ze. Maar ja, als de ene provincie stopt, gaan de bedrijven gewoon naar een ander deel van het land.’

Concurrentieslag
Toch is het opmerkelijk dat de weerstand tegen logistieke gebouwen zo groot is. Het ruimtebeslag van logistieke gebouwen is namelijk slechts 0,13% van heel Nederland. De gebouwen zijn vooral gesitueerd rond snelwegen: in natuurgebieden en woonwijken zou de overlast van vele verkeersbewegingen immers vele malen groter zijn. En volgens panellid René Buck van adviseur Buck Consultants heeft de overheid voldoende instrumenten met rode en groene contouren om een juiste situering goed te regelen. Maar Nanne Zwiep van bedrijvenpark Medel ziet wel dat met name gemeenten soms een concurrentieslag voeren om een bedrijf binnen te halen. Dat komt de kwaliteit van een gebouw niet altijd ten goede.

Runhaar van Ontwikkelingsmaatschappij Oost ziet dat ook: ‘Er is veel verschil in kwaliteit van gebouwen. Vaak krijg je een ‘bam in your face’-ervaring omdat er niet is nagedacht over de landschappelijke inpassing. Park 15 in Gelderland is zo’n voorbeeld daarvan.’

Eringfeld van Stec waarschuwt dat als het zo door gaat, de logistiek en de logistieke vastgoedsector de ‘license to operate’ gaan kwijtraken. ‘Het landschappelijke belang van wat gezien wordt als ‘dozen’ wordt nu enorm geagendeerd bij de politiek. Tijd voor de sector om actie te ondernemen en het imago te verbeteren. Logistiek gaat namelijk alleen nog maar groeien.’ Runhaar van Ontwikkelingsmaatschappij voegt eraan toe: ‘Ze zijn er allemaal in Den Haag: het Rijk, de provincie, de logistieke sector zelf. Maar waar is de vastgoedsector?’

Fluitende vogels
Aan de achterkant van het magazijn fluiten de vogeltjes. Ze zeggen het allemaal anders, maar alle panelleden denken dat mooie logistieke gebouwen wel degelijk mogelijk zijn. Voorbeeld is een project van Heembouw in Aalsmeer, waar het logistieke centrum als het ware overvloeit in het landschap. Beckmann van Intospace: ‘Logistiek vastgoed hoeft niet lelijk te zijn, maar kan ook landschappelijk mooi worden ingepast. En er zijn heel veel mogelijkheden om waarde toe te voegen aan een distributiecentrum. Gebouwen kunnen kleine energiecentrales zijn in plaats van energieslurpers; gebouwen kunnen zwaar vrachtverkeer ontkoppelen en de elektrificatie faciliteren, waarmee we de steden leefbaar houden. Maar denk ook aan andere functies als groen of kassen. Combineer nog andere functies als recreëren of parkeren – de mogelijkheden zijn eindeloos. Als sector moeten we dat beter voor het voetlicht brengen.’