Het kabinet is gevallen en de demissionaire variant gaat zich wat premier Schoof betreft focussen op veiligheid, defensie, internationale economische verhoudingen en hersteloperaties. En dat is pijnlijk voor iedereen die zich bezig houdt met het oplossen van de woningnood meent Mark Kuijpers, senior managing director Centraal Europa bij Greystar.
'Terwijl honderdduizenden Nederlanders wachten op een betaalbare woning, wordt woningbouw niet als prioriteit genoemd. Het risico is opnieuw jaren vertraging terwijl de wooncrisis alleen maar groeit', aldus Kuijpers.
Hij wijst erop dat de vorige kabinetsval leidde tot een formatie van acht maanden én een jaar lang demissionair bestuur. 'Sindsdien regeert het kabinet nog geen elf maanden – en opnieuw ligt alles stil. Nu dreigt opnieuw een lange periode waarin de woningmarkt onder politieke onzekerheid gebukt gaat. Als woningmarktbeleid straks als ‘controversieel’ wordt verklaard, zet de politiek zichzelf buitenspel op een van de urgentste dossiers van dit moment.'
Volgens Kuijpers zullen wet- en regelgeving blijven liggen, investeringsbesluiten worden uitgesteld en zal het tempo van bouwen vertragen. 'Zelfs in de vorige demissionaire periode, waarin de Wet betaalbare huur nog wél werd ingevoerd, zorgde gebrek aan samenhang met andere domeinen, zoals belastingen, voor grote onzekerheid in de markt.'
Technocratische aanpak
De woningcrisis vraagt volgens hem geen uitstel, maar politieke moed en langetermijndenken over een veel langere periode dan de (hopelijk) vier jaar regeringsperiode van een volgend kabinet. Daarbij moet partijpolitiek ondergeschikt zijn aan structurele oplossingen. 'De woningbouwopgave vraagt om een stabiele, consistente en bij voorkeur technocratische aanpak. De Tweede Kamer moet nu garanderen dat cruciale maatregelen gericht op het vlottrekken van de woningbouw, investeringsbeleid en vergunningverlening doorgang vinden, zodat de markt en de woningcorporaties hun rol kunnen blijven spelen in de realisatie van nieuwe woningen.
Hij vervolgt: 'Zonder voldoende woningen staan ook andere publieke belangen onder druk: bestaanszekerheid, gezondheid, leefbaarheid en economische groei. De woningmarkt is niet één van de vele maatschappelijke opgaven, maar de basis onder veel andere beleidsdomeinen. Laten we niet opnieuw toekijken hoe projecten stilvallen, investeerders afhaken en woningzoekenden nóg langer moeten wachten. Bouwen is een publiek belang en mag geen speelbal worden van formaties en partijpolitiek.'
