Gemeenten krijgen steeds beter inzicht in hun eigen vastgoed, zo blijkt uit de resultaten van de Benchmark Gemeentelijk Vastgoed 2018 onder twintig grote Nederlandse gemeenten.
Het onderzoek, een samenwerking van TIAS School for Business & Society en Republiq, is dit jaar voor de derde keer uitgevoerd. Het valt de onderzoekers op dat een kwart van de panden niet wordt ingezet voor een gemeentelijk beleidsdoel. Deze panden staan op de verkooplijst of worden bijvoorbeeld aangemerkt als bijzonder bezit.
De deelnemende gemeenten krijgen volgens de benchmark meer grip op hun bezit. Vorig jaar was van 30% van de gemeentelijke panden de strategie onbekend, in 2018 is dit percentage gedaald naar 9,5%. Ruim driekwart van de panden wordt aangemerkt als ‘kernportefeuille’.
In 2018 is van beduidend meer gemeentelijke panden het energielabel bekend. Desondanks weten de gemeenten van meer dan 60% van de panden de energieprestatie niet. Nieuw in de benchmark van 2018 is de uitvraag naar het huurbeleid per pand. Gemeenten hanteren verschillende soorten huurprijzen: kostprijshuren, markthuren en beleids- of normhuren. In de toepassing van deze methoden is geen consistente lijn te ontdekken. De panden die zijn onderzocht representeren ongeveer een vijfde deel van het Nederlands gemeentelijk vastgoed.
