Grond die niet binnen drie jaar wordt gebruikt voor de realisatie van vastgoed, gaat de gemeente Lelystad terugkopen. Aanleiding voor de maatregel is de slepende ontwikkeling van een wooncomplex op het historische Werkeiland.
In een door een raadsmeerdheid ondersteund amendement op de Kadernota grondprijzen- en gronduitgiftebeleid 2025-2030 stellen de indieners dat het in de praktijk te lang kan kan duren dat grond tot ontwikkeling komt. 'Daarbij kan het zijn dat er intussen nieuwe inzichten over de invulling van de grond. Wij willen daarom vooraf, bij de grondverkoop, afspraken maken of de mogelijkheid de grond terug te kunnen halen. Dit is al onderdeel van de contracten van de gemeente bij grondverkoop, maar het is goed dit nu ook vast te leggen in ons beleid.'
Op het moment dat niet voldaan wordt aan deze bouwverplichting binnen het gestelde termijn van drie jaar heeft de gemeente de mogelijkheid de grond terug te halen voor een vooraf afgesproken bedrag (90%) van de verkochte waarde.
Bezwaren omwonenden
Navraag van Platform Stadszaken bij de indiener van het amendement leert de directe aanleiding voor de maatregel ligt in de moeizame ontwikkeling van woningen op het historische Werkeiland in de gemeenten. Ontwikkelaar Levago probeert al jaren onder de naam New Dock een appartementencomplex met circa 40 luxe-appartementen op haar grondpositie op het eiland te realiseren. De vertraging valt niet volledig op het conto van Levago te schrijven. De huidige bewoners van het eiland ageren al jaren tegen komst van de gebouwen die ze niet vinden passen in de omgeving. In 2022 zou de ontwikkelaar de grond al hebben aangeboden aan de gemeente voor € 4 mln en de garantie minimaal 1.000 woningen te mogen ontwikkelen, zo melddde Omroep Flevoland toentertijd.
Werkeiland Lelystad
In 1950 werd een begin gemaakt met de drooglegging van Oostelijk Flevoland, de derde polder van het Zuiderzeeproject. Middenin het IJsselmeer werd Perceel P aangelegd, een dijkvak van zeven kilometer lang. Verder werd een kamp gebouwd waar dijkwerkers, andere arbeiders en hun gezinnen werden gehuisvest. De barakken van het arbeiderskamp waren van hout. In 1953 werd een tweede arbeiderskamp opgetrokken, ditmaal met stenen gebouwen.
Tegenwoordig is het Werkeiland Lelystad onderdeel van de wijk Lelystad-Haven. Het stenen kamp staat nog grotendeels overeind. Wel is het in 1975 uitgebreid met drie extra personeelsverblijven. Twee jaar later werd het oudste gedeelte van het kamp gerenoveerd. In 2006 volgde een tweede ingrijpende renovatie. In acht van de stenen barakken zijn in totaal 24 woningen gerealiseerd. Vanaf 2018 zijn delen van het Werkeiland Lelystad aangewezen als gemeentelijk monument.
