AMSTERDAM - [i]Faillissementen teisterden de ontwikkeling van de Piet Hein Buildings. Broers en zussen Nefkens hebben nu echter zicht op een goede afloop. PropertyNL Magazine nr. 4, 25 april 2014 Door Gabriëlle Klaver[/i]
AMSTERDAM - Faillissementen teisterden de ontwikkeling van de Piet Hein Buildings. Broers en zussen Nefkens hebben nu echter zicht op een goede afloop.
PropertyNL Magazine nr. 4, 25 april 2014
Door Gabriëlle Klaver
Onlangs nog huurde Corbion, het nieuwe CSM, 1000 m² in het gebouw. Inmiddels is ruim 7000 m² verhuurd in de Piet Hein Buildings aan de Amsterdamse IJ-oever.
Er is nog zo’n 20.000 m² te huur, maar Robert Nefkens maakt zich geen zorgen. Hij is, samen met een broer en twee zussen, eigenaar van het complex.
Dit laatste in aanbouw zijnde kantoorgebouw aan de stadskant van het IJ stond lang symbool voor onverantwoorde risico’s die op de kantorenmarkt werden genomen. De bouw startte immers in 2010 zonder dat er een huurder bekend was.
Fenomenaal
Nu het gebouw echter bijna voltooid is, veert de economie op en is er een toenemende vraag in de Amsterdamse binnenstad en aan de zuidelijke IJ-oever.
De nieuwbouw ligt op steenworpafstand van de binnenstad en het Centraal Station, maar is toch goed per auto bereikbaar, en het gebouw heeft een goede parkeernorm (1:70).
Bovendien is het uitzicht fenomenaal: met aan de ene kant het IJ en aan de andere kant de binnenstad. Medewerkers van Corbion kunnen daar vanaf hun dakterras iedere dag van genieten.
Met de grote vloeren die op het nieuwe werken zijn berekend, lijkt het complex een concurrerend alternatief.
Daarmee is voor de Piet Hein Buildings, een project dat onder ongelukkig gesternte begon, een happy end in het vizier. Piet Hein Buildings – toen nog Nieuw Europa – was ooit een ontwikkeling van Amplan en werd gebouwd door Slavenburg.
De project-bv van Amplan werd echter in 2009 failliet verklaard. Na dit faillissement namen de broers
en zussen Nefkens het project over.
Paplepel
Zij zijn kinderen van Harry Nefkens, als architect onder andere groot geworden met het ontwerpen van kerkgebouwen. Vader Nefkens was echter ook een ondernemer: hij ontwierp niet alleen, maar investeerde ook in zijn ontwikkelingen.
Zo tekende hij onder andere voor kantoorgebouwen als de Postbankgebouwen aan de Haarlemmerweg in Amsterdam en de voormalige huisvesting van PwC aan het Prins Bernardplein.
Vader Harry Nefkens, inmiddels 95, is nu senior adviseur die vier van zijn zes kinderen bijstaat in dit project. Robert Nefkens: ‘Geen van ons heeft ervaring met ontwikkelen, maar uiteraard hebben we het met de paplepel ingegoten gekregen.’
De ontwikkeling van het complex aan de IJoever kwam op het pad van de familie doordat de eigenaar van bouwbedrijf Slavenburg, Silvester Slavenburg, raad kwam vragen aan Harry Nefkens. Robert: ‘Dat Silvester het met mijn vader had over de problemen rond deze ontwikkeling, was niet meer dan logisch. Onze families zijn vrienden van elkaar; we gingen met elkaar op vakantie.’
Faillissement Slavenburg
Harry Nefkens en de vader van Silvester Slavenburg, Piet Slavenburg, hebben elkaar leren kennen in de wederopbouwperiode. Mede vanwege die band bood de familie Nefkens de helpende hand bij de ontwikkeling en realisatie van het complex aan de IJ-oever.
Het steekt de familie dan ook zeer dat het beeld is ontstaan dat de Piet Hein Buildings een van de veroorzakers is van het faillissement van Slavenburg. De curator noemde de Piet Hein Buildings in zijn verslag en de media dikte het geheel nog even aan.
De zelfdoding van Silvester Slavenburg maakte het extra wrang. Nefkens: ‘Wij hebben echter de bouw van de Piet Hein Buildings voor een groot deel voorgefinancierd. Het was de kurk waar Slavenburg nog een tijdlang op gedreven heeft.’
Eigen vermogen
Slavenburg was met Amplan als opdrachtgever in 2009 alvast van start gegaan met het graven van de bouwput. Maar Amplan, inmiddels in moeilijkheden geraakt, betaalde niet.
Slavenburg oefende zijn retentierecht uit, waardoor de project-bv van Amplan failliet werd verklaard. Op dat moment stapte de familie Nefkens in. Dat kon, omdat de familie het geheel financiert met eigen vermogen: een uitkomst nu de banken niet enthousiast raken van projectfinancieringen.
Ook voor de gemeente was het een uitkomst; de erfpachtcanon werd immers al een tijd niet meer betaald. Robert Nefkens: ‘We hebben opnieuw onderhandeld met de gemeente. Maar als we hadden geweten hoe diep de crisis zou worden, hadden we ongetwijfeld nog wat scherper ingezet.’
De bouw startte in 2010. Robert: ‘De planning was dat er december 2012 zou worden opgeleverd. Dat werd bij lange na niet gehaald.’ Inmiddels is het 2014 en is het eerste van de drie bouwdelen gedeeltelijk in gebruik bij het farmaceutische bedrijf en een aantal advocatenkantoren, maar vindt er nog afwerking plaats aan de twee andere complexdelen.
Zelf afbouwen
Volgens Nefkens gebruikte Slavenburg de voorfinanciering van de Piet Hein Buildings om andere Slavenburg-projecten in problemen omhoog te houden. Slavenburg betaalde de ruim 80 onderaannemers en toeleveranciers van de Piet Hein Buildings gedeeltelijk.
En omdat Slavenburg Piet Hein Buildings niet opleverde, betaalde Nefkens de laatste bouwtermijnen niet. De combinatie met de andere problemen leidde tot de ondergang van Slavenburg.
De familie geeft nu zelf leiding aan de afbouw, met Ton van Namen van Monteflore Vastgoed als adviseur.
Hoewel de Adriaan van Erk Groep onderdelen, lopende projecten en personeel van Slavenburg heeft overgenomen, is de overeenkomst voor de Piet Hein Buildings niet gestand gedaan. Robert Nefkens: ‘Dat valt niet mee, zelf ruim 30 partijen met ieder hun eigen specialisatie aansturen.’
Plezierig familieproject
Maar leuk vinden ze het wel, de broers en zussen. Robert: ‘Het is mooi om zo’n gezamenlijke focus te hebben.’ Robert Nefkens, in het dagelijks leven ook nog eigenaar en directeur van Hembrug Machine Tools, is verantwoordelijk voor de verhuur en Josine Nefkens is verantwoordelijk voor de financiën. Zij zijn beiden ceo van de Piet Hein Buildings-bv.
Gertjan en Isabelle Nefkens zijn commissaris, hoewel Robert Isabelle meer als meewerkend commissaris ziet: ‘Zij is erg betrokken bij het project.’
De familie is met de overname van het project destijds misschien wel in een rijdende trein gesprongen, maar heeft ondertussen flink bijgestuurd. Nefkens: ‘We hebben getekend aan het project, het oorspronkelijke ontwerp was niet efficiënt en te duur.’
Ze vinden dat Hans van Heeswijk Architecten en Dick van Gameren (inmiddels Mecanoo) goed aan hun opdracht hebben voldaan. De gebouwen Rood, Wit en Blauw nemen af in grootte: zo sluiten ze goed aan bij de hoogte van de Passengersterminal en het niveau van de rest van de IJ-oever.
Boom en appels
Wat aan de buitenkant van het gebouw niet te zien is, is dat het niet alleen bestaat uit 27.000 m² kantoorruimte. Die kantoorruimte is gebouwd rondom een busterminal voor de Passengersterminal. Daarmee was de ontwikkeling in elk geval verzekerd van een eerste huurder, het Havenbedrijf Amsterdam.
Voor de kantoormeters wordt gemikt op hoofdkantoorfuncties van internationale bedrijven, bedrijven actief in het advies of ict.
Vraagprijzen op de zuidelijke IJ-oever liggen rond € 270 per m². Gezien de prijzen die beleggers nu over hebben voor dit soort locaties, zou een verkoopprijs van tegen € 100 mln behaald kunnen worden. Mits volverhuurd natuurlijk.
De vraag is natuurlijk of de appels dan toch niet ver van de boom vallen. Gaan de zussen en broers nog meer gezamenlijke vastgoedavonturen tegemoet, nu dit project zoveel plezier oplevert?
Robert Nefkens lacht een beetje en zegt het nog niet te weten. ‘Eerst maar eens dit project goed afronden.’
Gerelateerde artikelen:
