RO Groep begon, noodgedwongen door de crisis, aan projecten op risico. Directeur Piet Joosten vertelt over het succes van de ‘noodgreep’
Door Anne Bodzinga
Gepubliceerd in PropertyNL Magazine nr. 11, 2 december 2016
Piet Joosten groeit op in Beesel (Midden-Limburg). Zijn ouders hebben een mooie boerderij bij de Maas en Piet heeft daar een fantastische jeugd, ver van de gevaren van de grote stad. Daar komt verandering is als hij naar het VWO in Roermond gaat. Dat is andere koek, en hij weet dan al dat het boerenvak niets voor hem is. Hij doorloopt het VWO op gepaste wijze en mede op advies van de familie kiest hij voor ‘een baan voor het leven’. Piet wordt beleidsmedewerker bij de gemeente Roermond.
Maastricht
Roermond heeft echter ook zo zijn beperkingen en in 1987 verkast de nog jonge Piet naar Maastricht, waar hij bij de gemeente projectmanager stedelijke projecten wordt. De stad wordt in die tijd onder bezielende leiding weer opnieuw op de kaart gezet met een aaneenschakeling van spraakmakende projecten. Inmiddels bekwaamt Piet zich in bouwkunde, commercieel vastgoed, coach- en projectmanagement. Hij is verantwoordelijk voor de herinrichting van het stationsgebied en voor diverse uitbreidingswijken. Met wethouders als John Wevers, Raymond Leenders en Theo Bovens wordt Maastricht weer een glorieuze stad, nu gebaseerd op dienstverlening, toerisme, onderwijs en bestuur. De binnenstad krijgt haar oude glans terug. Dan wordt ook de basis gelegd voor wat Piet zijn kerncompetenties noemt: verbinden en samenwerken met een verdienmodel gebaseerd op maatschappelijke doelen.
In 1998 wordt hij gevraagd directeur te worden van de Trichter Ontwikkelingsmaatschappij, een samenwerking tussen twee corporaties en een aantal marktpartijen. Met New Deal in Amsterdam als inspiratie is het de opgave om in Amby een groot project te realiseren met verevening tussen markt en corporaties als Leitmotiv. Het was het eerste plan als zelfstandig stedenbouwkundige van Frits Palmboom, die later ook verschijnt bij Belvédère. Het uitbreidingsplan wordt een succes, maar meer projecten op deze basis zitten er niet in en Piet kijkt rond. Hij gaat naar Frans Roosen, die behoorlijk aan de weg timmert met RO Groep, toen vooral ontwikkelaar van sociaal-maatschappelijke projecten.
RO Groep
Piet krijgt de regio Arnhem–Apeldoorn onder zijn hoede, waar hij tot 2008 de scepter zwaait. Met trots vertelt hij over de realisatie van Schuytgraaf (Arnhem), waar RO Groep namens vier corporaties ruim 1000 woningen in de huur- en koopsector ontwikkelt, laat bouwen en in de markt zet. In het koopsegment concurreert RO Groep met de grote ontwikkelaars, en dat gaat de groep goed af, vertelt Piet glimlachend.
Al in 1998 kom ik namens Bouwinvest in contact met RO Groep. Frans Roosen is dan (parttime) directeur van ontwikkelingsmaatschappij De Geusselt. BPF Bouw participeert voor 25% en later 100%. Dat BPF Bouw het stadion en de kantoren overneemt is een gevolg van een ingreep van de minister, die de Kamer van Koophandel verbiedt om op risicobasis mee te doen. De policy van BPF Bouw was toen ‘alles of niets’ en KvK en SNS leverden hun aandeel in. De gemeente bleef nog stille vennoot om de verleende subsidie (Grote Stedenbeleid) te bewaken. Toen kon je die zaken nog subtiel regelen; tegenwoordig zou de Tweede Kamer zich ermee gaan bemoeien.
RO Groep groeit inmiddels en wordt een betrouwbare en professionele (gedelegeerd) ontwikkelaar. Van Bouwinvest krijgt het bedrijf de gedelegeerde verantwoordelijkheid over drie grote plannen: De Geusselt, Dousberg en Belvédère. Er wordt veel werk verzet, zoals de herinrichting van het stadion van MVV en de bouw van het kantoor van de Kamer van Koophandel op de Geusselt.
De voorbereidingen van de grote herstructurering Belvédère, in het noordelijk deel van de binnenstad, nemen jaren in beslag. RO Groep is namens BPF Bouw/Bouwinvest vertegenwoordigd in stuurgroepen en werkcoalities. De andere ontwikkelingspartner is dan ING/3W. De gemeente neemt deel in de grondexploitatie. Het Eiffelgebouw met de fabrieken worden aangekocht van de Koninklijke Sphinx. Het bedrijf verlegt de productie naar elders. In het industriegebied ten noorden van de randweg worden diverse locaties verworven. Hier en daar komt al wat nieuwbouw.
Zelf risico nemen
Als in 2008 de vastgoedcrisis uitbreekt, stokt de machine echter. De drie grote BPF-projecten komen tot stilstand. RO Groep moet mensen ontslaan en heeft het even moeilijk. In die periode komt Piet terug uit Arnhem. Ook daar wordt het rustig op het bouwvlak en Piet is er ook klaar mee om na zeven drukke jaren iedere dag van Maastricht naar Arnhem te rijden.
Samen met Frans en collega’s worden de bakens verzet door én te focussen op kerngebieden van RO Groep én een nieuwe weg van risicodragende ontwikkeling in te slaan.
De activiteiten in de onderwijs- en zorgsector worden uitgebreid. Zo is RO Groep nog steeds trots op haar rol bij de gehele vernieuwing van Landgoed Zonnestraal in Hilversum en als vaste adviseur en ontwikkelaar van het Academisch Ziekenhuis Maastricht.
Voor de onderwijssector wordt op nationaal niveau onderzoek verricht naar de gevolgen van demografische veranderingen. De groep adviseert over samenvoegen, splitsing, integratie en alternatieve aanwending van vrijgekomen locaties. Datzelfde gebeurt ook voor de care- en GGZ-markt, maar dan vooral in Zuid-Nederland.
De roots van de club liggen echter nog steeds in vastgoed/woningontwikkeling en als de meeste beleggers en ontwikkelaars Maastricht voor gezien houden, en de betaalde opdrachten in die sector wegvallen voor Piet en de zijnen, ontstaat een dapper plan. Op basis van de grote kennis over de plaatselijke woningmarkt en van de mogelijkheden van het stilgelegde Belvédère komen Frans Roosen en Piet op het idee om – geheel tegen de bedrijfsfilosofie in – zelf risico te nemen en eens met de gemeente Maastricht te gaan praten. De gemeente is enthousiast, zeker als Frans toezegt privé-risicokapitaal te willen inzetten. Toen ook Mercurius als grote woningbelegger wilde meedoen, ging de trein van start.
Het oog valt op het gebied achter het Eiffel-gebouw, plan Lindenkruis. Besloten wordt een kwalitatief hoogwaardig woongebied te ontwikkelen, zoals het hoort in Maastricht. Inmiddels is het plan van 250 woningen grotendeels afgerond, ligt er een grote parkeergarage onder het gebied en is er door het gedifferentieerde aanbod en huur/koop veel belangstelling en geen leegstand.
Geloof, hoop en liefde
In 2012 benoemt Frans Piet tot algemeen directeur van RO Groep, eindverantwoordelijk voor de drie vestigingen (Maastricht–Arnhem–Eindhoven). Piet wordt mede-aandeelhouder. Frans trekt zich enigszins terug, bemoeit zich meer met zijn andere zaken en wordt topadviseur met het recht op het geven van (ook ongevraagd) advies.
De organisatie is tot rust gekomen na de hectische periode. Het nemen van risicodragend initiatief, destijds uit nood ontstaan op basis van geloof, hoop en liefde (volgens Piet), blijkt een visie te zijn geweest van strategisch belang. Het doet me een beetje denken aan 1981, toen Proper-Stok na de grote crash van 1979–1980 als enige weer koopwoningen ging doen in Rotterdam. In dit beeld past ook de overname van de locatie Dousberg van Bouwinvest. Samen met een sterke partner, Dormio, is op de berg een plan van 270 vakantiehuizen ontwikkeld, dat bijna is afgerond. Het betreft een bijzonder stedenbouwkundig concept met vrijstaande woningen, alle met traditionele Limburgse elementen en een luxe appartementengebouw. Er zijn circa 200 woningen verkocht met prijzen tot € 800.000. Sinds het voorjaar genieten huurders en eigenaren van de prachtige ambiance, waarbij de 18 holes golfcourt uiteraard een trekker is, net als de nabijheid van Maastricht, met alles wat lekker en mooi is.
Integriteit en duurzaamheid
Ten slotte vraag ik Piet waar hij over 10 jaar zit. Hij is duidelijk: ‘Ik hoop nog altijd intensief betrokken te zijn bij dit fantastische bedrijf en mijn functie doorgegeven te hebben aan een van de vele jonge talenten van RO Groep.’ ‘En de integriteit van jullie club, hoe zit dat?’, vraag ik hem. Ook hierin is hij duidelijk, en hij vertelt dat integriteit en loyaliteit naast kennis voorwaarden zijn om bij de groep in dienst te komen. En dat klopt: destijds heb ik RO Groep gekozen voor onze Maastrichtse projecten omdat ik Frans en zijn mensen zonder meer vertrouwde, en dat vertrouwen is nooit beschaamd.
Wat heeft Piet over duurzaamheid te vertellen? ‘We zijn een van de eerste leden van de DGBC, maar dat zegt nog niets over onze kwaliteiten op dit gebied. We hebben onlangs een onafhankelijk onderzoek laten doen naar de ‘duurzaamheidsfactor’ van onze processen bij projecten. Onze score was ver boven het gemiddelde, en daar zijn we trots op.’ ‘Dat is een mooie afsluiter’, zeg ik tegen Piet Joosten.
Als ik naar huis rijd, denk ik aan de Limburgse mannen vol normbesef en durf, die het verdienen dat hun RO Groep nog lang blijft bestaan.
RO Groep
Frans Roosen zocht na zijn TH-studie eerst zijn heil in de organisatiekunde en keerde vervolgens terug naar Maastricht. Daar startte hij in 1992 samen met zijn neef Lex Roosen RO Groep met als belangrijkste thema’s inbreiden, herbestemmen en herstructureren; heden ten dage actueler dan ooit. Het bedrijf is gelouterd uit de vastgoedcrisis gekomen, met een vaste jonge staf deskundigen in de onderwijs/care/cure-markten en het is naast gedelegeerd ontwikkelaar ook initiatiefnemer van risicoprojecten. Op dit moment wordt er in enkele steden gewerkt aan meerdere risicoprojecten, samen met sterke partners, op basis van kennis, kunde en vooral ook visie.
In 2017 bestaat RO Groep 25 jaar.
Piet Joosten
Piet Joosten (1961) begint zijn carrière als beleidsmedewerker bij de gemeente Roermond en wordt vervolgens projectmanager stedelijke projecten in Maastricht en directeur van de Trichter Ontwikkelingsmaatschappij. In 2001 stapt hij over naar RO Groep, waar hij achtereenvolgens regiodirecteur van Arnhem en Maastricht wordt om vanaf 2012 algemeen directeur en mede-aandeelhouder te worden. Daarnaast is hij onder meer lid van de stuurgroep Wonen Taskforce 2020, penningmeester van Bouwforum Leonardo Da Vinci, bestuurslid Van Stichting Cultuur & Bedrijf Maastricht en ambassadeur van Fantastiké, een stichting die kunst promoot van mensen met psychische problemen.
Anne Bodzinga
Anne Bodzinga (1947) – voormalig topman BPF Bouwinvest – interviewt voor PropertyNL een aantal grootheden uit de bouw- en vastgoedwereld. Hij doet dat op persoonlijke wijze met mensen die een belangrijke rol spelen of hebben gespeeld.
