Institutionele beleggers hebben € 5 tot € 6 mrd aan investeringsgelden voor vrije sector huurwoningen op de plank liggen. Als er geen aanbod komt, verdwijnt dat geld naar andere beleggingscategorieën of naar het buitenland.
Dat zegt de IVBN, de belangenbehartiger voor institutionele vastgoedbeleggers. De € 6 mrd bestaat uit zowel Nederlands als buitenlands geld. Uit een onderzoek van de Stec Groep blijkt echter dat gemeenten te weinig doen om aanbod middeldure huurwoningen te creëren.
De IVBN ziet nu drie mogelijkheden.
Ten eerste moet er door de gemeente geëist worden dat er in ieder substantieel woningbouwplan 25 tot 40% vrije sector huur moet komen. De (beperkte) consequenties die dat heeft op de grondopbrengst moet de gemeente accepteren.
Ten tweede moeten er meer voor vrije sector geschikte bouwlocaties bijkomen. Een recent door de Stec-groep uitgevoerd onderzoek onder 105 gemeenten geeft aan dat 75% van de gemeenten meer nieuwe vrijesectorhuurwoningen belangrijk vinden, maar slechts 10% heeft een specifiek aantal vrijesectorhuurwoningen als doel in haar nieuwbouwprogrammering opgenomen en slechts 17% heeft passend grondprijsbeleid. Zo’n 40% van de gemeenten (40%) heeft echter al wel beleid geformuleerd.
Een goede derde mogelijkheden om miljarden te kunnen benutten voor de Nederlandse woningmarkt is dat institutionele beleggers vanuit de totale voorraad van 2,4 miljoen corporatiehuurwoningen jaarlijks minstens 20.000 tot 30.000 duurdere corporatie-huurwoningen tegen marktwaarde overnemen en die dan (op termijn) in de vrije markt verhuren. Door duurdere corporatiehuurwoningen te verkopen kan in de stedelijke agglomeraties de vrije sector (met huurprijzen tussen de €700 en €1000) versneld worden gevuld, zo denkt de IVBN. Van groot belang is dan dat woningcorporaties daardoor de financiële armslag krijgen om weer fors te gaan investeren in nieuwe betaalbare huurwoningen voor de doelgroep, waaronder statushouders. Ook kunnen zij dan weer investeren in verduurzaming en de grootschalige renovatie van hun sociale huurwoningen.
Op dit moment verkopen corporaties hun duurdere huurwoningen slechts mondjesmaat aan institutionele beleggers. Ook een aantal lokale gemeentebesturen houden verkoop van duurder corporatiebezit tegen. Juist in dit soort samenwerkingsverbanden tussen institutionele beleggers en woningcorporaties liggen grote mogelijkheden om de lokale woningmarkt beter te laten werken.
